روش اجزای محدود، یک روش عددی برای حل مسایل مهندسی و فیزیکی است. مسایل رایج فیزیکی و مهندسی که با کمک این روش حل می شوند، شامل: تحلیل سازه ها، انتقال حرارت، مکانیک سیالات، انتقال جرم و پتانسیل الکترومغناطیس هستند. در مسایلی که دارای هندسه، بارگذاری و ویژگی های مادی پیچیده هستند، معمولا به دست آوردن جواب تحلیلی غیرممکن است. منظور از جواب های تحلیلی پاسخ هایی هستند که با یک رابطه ریاضی بسته ارائه می شوند و با استفاده از آن ها می توان مقدار کمیت های مجهول در هر نقطه از دامنه را محاسبه کرد.

برای به دست آوردن پاسخ های تحلیلی، عموما نیاز به حل معادلات دیفرانسیل معمولی یا جزیی بوده که در حالت های پیچیده هندسه و بارگذاری، معمولا به صورت بسته قابل تعیین نیستند. بنابراین، توسعه و به کار بردن روش های عددی مانند اجزای محدود، برای تعیین پاسخ های مساله ضروری است.

در این روش، معادله دیفرانسیل حاکم بر مساله به یک دستگاه معادلات جبری همزمان تبدیل می شود که حل آن بسیار ساده تر است. در روش اجزای محدود، دامنه به تعدادی بخش تقسیم می شود که به هر کدام از آن ها المان یا اجزای محدود گفته می شود. این المان ها در نقاطی با یکدیگر مشترک هستند که به آن ها گره می گویند. در این روش به جای حل مساله برای کل دامنه در یک مرحله، معادلات برای هر المان برقرار می شوند و با ترکیب آن ها جواب کل دامنه به دست می آید.

با توجه به اینکه در تحلیل و طراحی سیستم های مهندسی نیاز به برآورد دقیقی از پاسخ آن ها در برابر آثار شرایط محیطی است، یادگیری روش های عددی تحلیل آن ها کاملا ضروری است. روش اجزای محدود یکی از قدرتمندترین روش های عددی تحلیل این گونه مسایل است. با توجه به اینکه برای یادگیری کامل این درس به مطالعه کتب مختلف نیاز است در این آموزش سعی شده است تا مطالب ارائه شده به صورت یکپارچه تدریس گردد.